Samenvatting: Noors onderzoek laat zien dat het risico op een zwangerschap gecompliceerd door HG wordt verhoogd als je moeder ook HG heeft gehad

In Noorwegen is onderzocht verricht naar de risicofactoren van Hyperemesis Gravidarum (HG). Specifiek is men op zoek gegaan naar een genetische link. Zou je meer kans hebben om HG te ontwikkelen als je moeder dit ook heeft gehad? Om deze vraag te beantwoorde heeft onderzoekster Ase Vikanes onderzoek verricht in een aantal databases in Noorwegen die informatie bevatten over het verloop van honderdduizenden zwangerschappen en geboortes over de afgelopen 40 jaar. Hierbij vergeleek zij verschillende situaties.

De conclusies van het onderzoek
Als een zoon geboren na een zwangerschap gecompliceerd door HG zelf een kind krijgt, dan heeft zijn partner niet meer kans op HG dan normaal (in deze studie een kans van ongeveer 1%, dus op 100 zwangerschappen ontstaat er 1 gecompliceerd door HG). Dit betekent dat het onwaarschijnlijk is dat het genetisch materiaal dat de vader aan de baby meegeeft de kans op HG verhoogt.

Echter, als een dochter geboren na een zwangerschap gecompliceerd door HG zelf een kind krijgt, dan heeft zij een 3 keer zo hoge kans om HG te krijgen dan normaal (een kans van 3% in plaats van 1%). En zelfs als zij zelf niet geboren is na een HG zwangerschap maar haar broers of zussen wel, heeft zij een 3 keer hogere kans om HG te krijgen dan normaal. Met andere woorden: als je moeder een HG zwangerschap heeft gehad, dan heb jij een 3 keer hogere kans om HG te krijgen. Dit betekent dat het waarschijnlijk is dat het genetisch materiaal dat je moeder mee krijgt jouw kans op HG verhoogt.

De onderzoekster geeft wel aan dat niet kon worden uitgesloten dat aan het gevonden resultaat werd bijgedragen door andere factoren zoals roken tijdens de zwangerschap of over- of ondergewicht. Desalnietemin kan dit onderzoek als een stap naar het vinden van een genetische basis voor HG worden gezien.

Referentie:
Recurrence of hyperemesis gravidarum across generations: population based cohort study – British Medical Journal 2010 april 29 – Åse Vikanes, PhD student, Rolv Skjærven, professor, Andrej M Grjibovski, professor, Nina Gunnes, research fellow, Siri Vangen, senior scientist and consultant and Per Magnus, professor