Samenvatting: Er zijn veel medicijnen die misselijkheid en braken kunnen remmen. Een aantal hiervan is nog vrij experimenteel. Eén van deze medicijnen is prednisolon. Dit is een ontstekingsremmer, kan vloeibaar kan worden ingenomen en stopt het overgeven.

Er zijn veel medicijnen die misselijkheid en braken kunnen remmen. Deze medicijnen zijn veelal ook ingezet om Hyperemesis Gravidarum (HG) te bestrijden. Een aantal hiervan is nog vrij experimenteel en van een groot deel zijn de bijwerkingen op de foetus nog onbekend.

Eén van deze medicijnen is prednisolon. Dit is een ontstekingsremmer die ook door de lever wordt aangemaakt na het innemen van prednison. Het voordeel van prednisolon in combinatie met HG is dat het vloeibaar kan worden ingenomen. Al-Ozairi, Waugh en Taylor (2009)1 onderzochten de werking van prednisolon bij vrouwen met HG. In totaal namen 33 vrouwen deel aan het onderzoek die allen het middel voorgeschreven kregen. Hierbij werd begonnen met een dosis van 10mg en werd deze verhoogd als dit niet voldoende bleek. Uiteindelijk kwamen de meeste vrouwen in een stabiele situatie terecht bij een dosis van 15mg en hield het overgeven op. De misselijkheid bleef. Deze dosis moesten vrouwen nemen totdat HG over was. De auteurs maken in het artikel een onderscheid tussen ‘remitting hyperemesis’ (toepasbaar op zo’n 80 procent van de vrouwen waarbij HG overging tussen de 14 en 22 weken zwangerschap) en ‘full-term hyperemesis’ (toepasbaar op vrouwen bij wie HG de gehele zwangerschap duurde). Vrouwen met ‘full-term hyperemesis’ moesten het medicijn meestal gedurende de hele zwangerschap innemen.

Het onderzoek van Al-Ozairi e.a. is veelbelovend. Het bevatte echter geen controlegroep waarbij het meest ideale zou zijn als deze groep een placebo medicijn voorgeschreven zou krijgen. Safari e.a. (1998)2 kwamen er na een ondervraging achter dat zwangere vrouwen ook niet bereid waren deel te nemen aan een dergelijk onderzoek en besloten de controlegroep een ander medicijn voor te schrijven, namelijk promethazine (een medicijn dat in Amerika veel wordt voorgeschreven bij HG). In totaal kregen 17 vrouwen methylprednisolone (een variant op prednisolon) en 17 vrouwen kregen promethazine. Geen enkele vrouw die methylprednisolone kreeg voorgeschreven, moest opnieuw worden opgenomen na de eerste ziekenhuisopname. Van de controlegroep moesten 5 van de 17 vrouwen wel opnieuw worden opgenomen. Methylprednisolone bleek dus effectiever dan het medicijn promethazine.

Prednison staat bekend als een medicijn dat veel bijwerkingen heeft. Deze bijwerkingen gelden ook voor prednisolon. Daarom moet het met veel beleid worden toegepast en eveneens moet het onder goede begeleiding worden afgebouwd. De gevolgen voor de foetus zijn minder bekend. Een aantal onderzoeken laat een verband zien tussen het medicijn en een hazenlip bij het kind. Al-Ozairi e.a. menen echter dat dit verband kan worden verklaard door de verhoogde stress die vrouwen met HG doorgaans ervaren. Ander onderzoek liet namelijk ook zien dat stress de kans op een hazenlip vergroot. Bovendien zijn er ook studies die geen relaties laten zien tussen prednisongebruik en een hazenlip.

Zowel het onderzoek van Al-Ozairi e.a. en het onderzoek van Safari e.a. laten een positieve werking zien van het medicijn prednisolone. Mogelijk bieden deze uitkomsten in de toekomst een effectievere behandeling voor vrouwen die HG moeten ervaren tijdens hun zwangerschap. Meer onderzoek is nodig om de werking van dit medicijn en de bijwerkingen voor de moeder en foetus goed in kaart te brengen. In Nederland wordt prednisolon niet als standaard medicijn gebruikt tegen HG, alhoewel het medicijn wel in Nederland te verkrijgen is. Wanneer je echter toch geïnteresseerd bent in het gebruik van dit medicijn tijdens de zwangerschap om HG te bestrijden, kun je zelf hierover contact opnemen met je arts. Deze kan je hierin verder adviseren.

1: Al-Ozairi, E., Waugh, J. J. S., & Taylor, R. (2009). Termination is not the treatment of choice for severe hyperemesis gravidarum: Succesful management using prednisolone. Obstetric Medicine, 2, 34-37.

2: Safari, H. R., Fassett, M. J., Souter, I. C., Alsulyman, O. M., & Goodwin, T. M (1998). The efficacy of methylprednisolone in the treatment of hyperemesis gravidarum: A randomized, dubbel-blind, controlled study. American Journal of Obstetric Gynaecology, 4, 921-924.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Prednison, opgehaald op 1 maart 2009.