Skip to content

Stichting ZEHG

Groot Zuideveld 152

4271 CD Dussen

RSIN: 853225345

KvK: 58889914

Rekeningnummer: NL98RABO0138707030

Heb je vragen of wil je contact met ons? Stuur en berichtje via het contactformulier hiernaast.

LET OP!

Ben je journalist/redacteur en wil je in contact komen met ons? Stuur dan een email naar media@zehg.nl

    Hoe heet je? (verplicht)

    Je e-mail (verplicht)

    Onderwerp (verplicht)

    Je berichtje (verplicht)

    BLOG Tessa; HG is keihard, een tweede HG zwangerschap

    Als zo gewenst, ook ongewenst is

    Het is ein-de-lijk zover! Na 3 miskramen, meerdere ovulatie testen, verschijnen er opnieuw 2 streepjes in beeld. De eerste weken zijn stressvol. Zou het nu wel goed gaan? Ik voel me niet ziek, net zoals bij de vorige 3 keer dat het misging. Ik huil bij de gedachte dat we dat weer mee moeten maken.

    Toch vertrekken we voor een prachtige vakantie naar het zonnige zuiden, ondanks dat ik ontzettend moe ben. Ik ga ervan genieten, mijn gedachten verzetten en na de vakantie zien we hopelijk een kloppend hartje bij onze eerste echo.

    Tijdens de vakantie gaat het slechter. Ik word meer moe, misselijk, het overgeven begint. Mijn partner vindt het een goed teken, het zit nu vast goed! Ook merk iktijdens de vakantie al dat ik een tweede zwangerschap onderschat heb. Ik mis, naar mijn idee, alle dingen die ertoe doen op vakantie. Ik kan bijna niets betekenen voor ons eerst kindje, die in november 2 jaar wordt.

    We vertrekken eerder naar huis, omdat ik me zieker begin te voelen. De emesafene die ik mee had, werkt totaal niet. De eerste dag thuis gaat het goed. Ik wil van alles doen. Ik heb er ook de energie voor. De tweede dag lig ik alleen maar op bed. Ik geef veel over, ben de hele dag misselijk en het drinken en eten gaat me erg slecht af.

    Maandag bel ik direct de verloskundige of we eerder terecht kunnen. Voordat ik andere/ meer medicatie ga gebruiken, wil ik weten of er een kloppend hartje is. We mogen dezelfde dag komen en we maken een plan, want het hartje klopt!! De verloskundige is vol begrip. Als ik de aankomende twee dagen niet opknap met de nieuwe medicatie, word ik doorgestuurd voor een vochtinfuus.

    De volgende dag vecht ik voor mijn gevoel een niet te winnen strijd. De primperan geeft diarree als bijwerking en het gaat slechter. De dag erna zit ik aan het vochtinfuus en mijn hart huilt. Deze zwangerschap is gewenst, maar kan ik dit aan? Kan zo gewenst, ook ongewenst zijn?  De zwangerschap afbreken is geen keuze, want hij of zij is zo gewenst. Maar de hele situatie waarbij ik niet eens voor mijn andere kindje kan zorgen? Ongewenst. Alles in mij schreeuwt dat ik faal als moeder.

    Back To Top